Sinds GroenLinks in het college zit, is het meest "hotte" item dat van de wijkteams. Voor de vakantieperiode was er veel commotie over de eerste berichten dat wijkteams wegbezuinigd worden. Nu we een aantal maanden verder zijn, staat dit onderwerp nog steeds hoog op de politieke agenda. We hebben hier binnen GroenLinks veel gesprekken over en het laatste woord is nog niet gezegd. We zien wijkteams als onderdeel van de Goudse samenleving en zien nieuwe uitdagingen die voor ons liggen waar wijkteams een rol in kunnen spelen. 

Om te beginnen op wat ik, als GL vertegenwoordiger, vind hoe de buurtsamenleving er uit moet zien, dacht ik aan Jan Schot. In de jaren 80 waren er stadsvernieuwingen in Rotterdam en Jan Schot was in Crooswijk een voortrekker om dat namens de huurders in die Rotterdamse wijk goed te laten verlopen. Het was een boekje over hem, dat ik een paar jaar geleden kreeg toen ik daar ging werken in de wijk bij de Rotterdamse variant op Factor G. De man was een icoon en had de  bewonersorganisatie WOC groot gemaakt. Het toenmalige deelgemeente-bestuur stopte met de structurele subsidie aan het Wijkorgaan. Dat protesteerde heftig. Wie dacht de deelgemeente niet te zijn om de bewoners zo bij het grof vuil te zetten? 

Actualiteiten anno 2014. In het kort de blik van onze wethouder Hilde op het veranderproces met wijkteamaanpak dat werd 24 september gegeven in een mondeling halfuurtje met de gemeenteraad. Hierbij zijn 7 punten genoemd:

1. Invoeren van programmatisch werken; dat wil zeggen gebiedsgericht en sociaal georienteerd werken in drie gebieden Noord, Oost en Centrum/West. Dat is gebaseerd op de vorming van de Sociale Wijkteams. De huidige wijkteams zijn welkom om daar in 2015 in mee te participeren.

2. "innovatief burgerschap" (uit het coalitieakkoord); deze nieuwe regeling moet niet langer over wijkgrenzen verdeeld worden maar moet 1 stadsbrede regeling zijn waar wijkteam zeker ook bijdragen aan kunnen vragen voor activiteiten.

3. het Adviesrecht: voor veel wijkteams belangrijk en is een essentieel onderdeel van de huidige wijkaanpak. Hilde wil die graag behouden. Wijkteams hebben een vorm van exclusiviteit gevraagd. 

4. Ondersteuning wijkteams vanuit de gemeente: wijkconsulenten valt hier niet (langer) onder maar Hilde wil wel met logische blik naar lopende verplichtingen kijken om de wijkteams te kunnen laten functioneren.

5. Wijkaanpak in 2015 en verder: zal ambtelijk worden onderzocht en worden aangeboden in scenarios aan de raad, die hierover mag beslissen. 

6. budget uit innovatief burgerschap is door de raad te besluiten om te reserveren voor het verder verzelfstandigen van de wijkteams

7. het collectieve gesprek met wijkteams is gestopt; dus er is geen basis meer voor een eenduidig beleid wijkaanpak

Zoals het er nu voorstaat, gaan wijkteams bij de wethouder aangeven of men door wil en zo ja, hoe. Hilde heeft aangegeven serieus te kijken wat daarvoor nodig is om in het zogenaamde overgangsjaar 2015 een basis te leggen voor verdere verzelfstandige van de teams. Op 1 wijkteam na, hebben alle teams aangegeven te gaan praten.

Wat willen we nu eigenlijk met de haarvaten in de stad? Hoe krijgt leefbaarheid een vorm, een gezicht, een aanspreekpunt? De afgelopen jaren is er bij de overheid steeds meer het idee ontstaan om fysieke buitenruimte meer los te laten. Deze waar mogelijk door andere niet-overheids initiatieven te laten invullen, mensen in 1 straat die met een perkje aan de slag gaan of soms een nog kleiner verband. Daarmee is de verhouding tussen wijkteams en gemeente ook aan verandering onderhevig. Dat hoeft ook helemaal niet erg te zijn. Als je bijvoorbeeld kijkt naar een koepel-initiatief als Gouda Bruist dan zie je geweldige bewonersinitiatieven; die dus allang niet meer volgens de eerder genoemde lijnen worden verwezenlijkt. De mensen die daarin betrokken zijn, zijn trots op het feit dat er geen overheidssubsidie is maar dat men het gewoon zelf doet. 

Ik ga uit van verantwoordelijk voor onze wereld en die begint bij onze eigen fysieke leefomgeving. Historisch gezien heeft de overheid daar een heel groot primaat in gekregen / genomen. Zodra ik mijn huis uitstap, kom ik in de gemeenschap. Wanneer dat niet deugt, kijk ik naar de overheid om daar iets aan te doen. Of ik zorg dat ik (samen met anderen) op eigen initiatief (positieve) veranderingen doorvoer. Het kan klein (je eigen stoep schoonvegen) of in groter verband (burgerwacht). Wij als samenleving in zijn geheel worden bewust dat het in overheidsvorm te duur is geworden en/of dat we (jammer genoeg) niet meer zo solidair met elkaar zijn dat we allemaal hetzelfde willen. 

Terug bij de wijkteams. Als zij die rol kunnen vervullen, omdat er in dat gebied te weinig eigen initiatief is, dan hebben ze aanvullende en noodzakelijke functie om het in die Goudse wijk goed en gezellig te houden. Dat moeten we blijven doen en stimuleren. Het college zal moeten bevorderen dat wijkteams actief zijn / actiever worden in "aandachtswijken" (en daarnaast in de wijken die niet zo genoemd worden, maar wel de nodige problemen kennen en er weinig initiatief is.)

Toch zie ik als GL'er niet alleen de oorspronkelijke takenpakket van wijkteams maar ook nieuwe mogelijkheden, verantwoordelijkheden. Gelukkig hebben andere partijen dat signaal ook opgepikt. Op sociaal vlak is er zo ontzettend veel te doen de komende decennia. Ik denk dat heel wenselijk is dat door de terugtrekkende overheid, mensen in hun omgeving meer proberen bij te dragen om voor elkaar te zorgen. Wijkteams kunnen daar een rol in vervullen, kennen de mensen, kunnen mensen bij elkaar brengen, kunnen faciliteren bij diverse zaken, promoten om dit te doen, enz. 

Volgordelijk zullen de wijkteams moeten bepalen welke doelstellingen zij voor zich zelf zien, of de leden (en/of andere wijkbewoners) daar nog wel een rol in willen en kunnen spelen. De middelen die zij voor die (nieuwe) doelstellingen bepalen, en afwegen of, en in welke mate, zij daarvoor een beroep op de gemeente willen doen. Het college zal dit serieus moeten nemen en verantwoordelijkheid moeten nemen voor de overgangsfase waarin zij verder terugtrekt uit de wijk. Als de wijk sterk is, dan is er minder noodzaak. Als de wijk kwetsbaar is (bijv. Oost, Korte Akkeren), dan wil GL graag zien dat het college daar zich maximaal voor inzet om georganiseerde burgerinitiatieven (lees: wijkteams) te stimuleren daar een rol in te nemen. 

En Jan Schot? Zover ik weet, leeft hij nog steeds. Net zoals veel actieve wijkbewoners was hij onmisbaar voor de wijk, Crooswijk. We blijven dat altijd nodig hebben, mensen die zich voor andere mensen inzetten, voor hun eigen buurt. En die zullen er ook altijd zijn, daar maak ik mij geen zorgen over. 

vragen, opmerkingen?

laat het me weten!

Rommy