Woorden doen er toe

Leren

‘Ik richt mij altijd op nieuwe dingen leren en ik ben een tikje ongeduldig. Ik wil stappen zetten, ben ijverig aangelegd. Ik blijf graag op de hoofdweg en ben gedisciplineerd. Ik hou er niet van als mensen in de raad enorme afslagen in hun betoog nemen of er tijdens de vergadering een amicale sfeer ontstaat. We doen daar belangrijk werk, dan blijf je gefocust. Gelukkig zitten we met zijn vijven in de raad, want ik vind niet alle onderwerpen even interessant (Claire lacht hardop). Het afgelopen half jaar was voor mij een soort snelkookpan aan ervaringen. 

Als eerste vrouw op de lijst voel ik een grote verantwoordelijkheid, het belang van representatie mag niet onderschat worden. Ik zit nog steeds in een soort verwonderende fase waarin ik alles bevraag en onderzoek waarom iets op een bepaalde manier gedaan wordt. Ik wil ontdekken hoe ik mijn potentieel in de politiek het best kan benutten. De leider van de toekomst heeft vooral feminiene kwaliteiten, zoals empathie, flexibiliteit, geduld en intuïtie. In heel Nederland stemden de kiezers tijdens de gemeenteraadsverkiezingen bewust vrouwen de raad in omdat die een andere uitstraling hebben en andere waarden meebrengen dan de gemiddelde politicus. Ik wil niet integreren in de macho cultuur die er nu nog wel heerst. 

Gelukkig hebben mijn ouders er op aangedrongen om Atheneum te doen, met het oog op later. Iedereen maakt teleurstellingen mee-ook de dansers die er zoals ik hun beroep van konden maken. Alleen talent en hard werken is niet genoeg. Er zijn zo veel andere factoren die bepalen of je een rol al dan niet krijgt. Ik heb zelf op mijn zeventiende meegemaakt dat ik na een zware selectieprocedure niet werd aangenomen op de Juilliard School, het conservatorium van New York. Alleen vanwege mijn nationaliteit, niet vanwege mijn danskwaliteiten. In de allerlaatste fase kreeg ik te horen dat er genoeg kandidaten uit de Verenigde Staten waren om op die school te studeren. Voor mijzelf was dat de grootste teleurstelling tot dan toe. Ik heb dat van jongs af aan ook anderen zien overkomen, zonder dat dat altijd goed was uit te leggen. Dansers sterven twee keer, wordt wel gezegd. Als je je laatste adem uitblaast en als je stopt met dansen. Ook dan ga je door een rouwproces heen, moet je jezelf opnieuw uitvinden en een nieuw leven opbouwen. Ik ben op mijn vijfentwintigste, nog maar tien jaar geleden, met woorden gaan communiceren. Toen sloot ik mijn danscarrière bij het Internationaal Danstheater Amsterdam af en ging ik Theaterwetenschappen studeren.

De rode draad is uitlegbaarheid en rechtvaardigheid. Het speelt ook in mijn huidige werk als medewerker bij het Fonds Podiumkunsten. Je verdeelt gemeenschapsgeld. Daar zijn heldere kaders en beoordelingscriteria voor nodig. Juist omdat je vanuit een machtspositie werkt, vind ik dat je die verdeling op een transparante manier moet doen. Uitlegbaarheid is voor mij heel belangrijk. 

Sylvana Simons is voor mij een voorbeeld in de politiek. Dat mag toch wel? (Claire lacht luidt). Tegen haar kijk ik echt op. Als ik haar zie spreken in de Tweede Kamer vind ik dat echt indrukwekkend. Juist door de irrationele manier waarop er op haar gereageerd wordt, merk je dat andere politici inhoudelijk minder sterk zijn. Dus gaat het over randzaken zoals: hoe ze overkomt, of: dat ze de orde niet volgt. Zij weet de inhoudelijke zwakte van haar tegenstander bloot te leggen. Dat is mooi als je dat kan. Dan zijn woorden echt wapens, dan doen ze er toe. Zij is gewend om op te treden. Dat hebben we gemeen. Ik ben ook gewend dat mensen naar mij kijken. Zeker, ik zie het leveren van een bijdrage in de raad als een optreden. Ook al zit het publiek er soms wel onderuitgezakt bij (Claire lacht hardop). Maar bij dit publiek gaat het er om wat je zegt en hoe je het brengt. De woorden die je kiest en de manier waarop je ze brengt doen er toe. Daar geloof ik in. 

Arnout Menkveld, december 2022